παράταξης.
Έτσι, πολλοί ανένταχτοι δεξιοί, εκείνοι που αμφιταλατεύονται μεταξύ των πολλών πλέον δεξιών κομμάτων, περίμεναν το σύνθημα για να ενταχθούν στη νέα μεγάλη παράταξη. Ανέμεναν έναν ιδεολογικό προσανατολισμό, ο οποίος θα μπορούσε να υπερκαλύψει το μεγαλύτερο φάσμα της δεξιάς. Αντίθετα, άκουσαν τα κλασσικά. Δηλαδή, ένα απλό προσκλητήριο ένταξης στη ΝΔ, χωρίς βαθιές ιδεολογικές αναφορές και προτάσεις για τη νέα κεντροδεξιά. Και όλο αυτό για να επιστρέψουν οι 2-3 ανεξάρτητοι βουλευτές, που έτσι κι αλλιώς θα επέστρεφαν.
Όπως ομολόγησαν άνθρωποι που παρακολούθησαν τις εργασίες του συνεδρίου, από οργανωτικής άποψης τίποτα δεν θύμιζε τα προηγούμενα μεγαλειώδη συνέδρια. Υποτονικότητα και μούδιασμα των νεοδημοκρατών από τη συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ ήταν τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά. Και αυτό προσπάθησε να σώσει η ομιλία Βορίδη...
Υπήρξε βέβαια η "μάχη" της εκλογής στην κεντρική πολιτική επιτροπή του κόμματος, με τους παραγονταραίους - εκλογομάγειρες να δίνουν και να παίρνουν, χωρίς να συνειδητοποιούν ότι οι πρακτικές τους έχουν κουράσει τη βάση.
Απ΄την άλλη, η "Νέα Ελλάδα" δυσαρέστησε τον σκληρό καραμανλικό πυρήνα, ο οποίος πάντοτε θα αποτελεί την πλειοψηφία στο εσωτερικό της ΝΔ, ενώ η φιλελεύθερη τάση (πρώην της Ντόρας στη ΔΗ.ΣΥ., αλλά κι εκείνοι που δεν έφυγαν ποτέ) απολάμβανε τον Σαμαρά, που τόσο έβριζε το προηγούμενο διάστημα.
Το συμπέρασμα είναι ένα: Ότι πραγματοποιήθηκε ένα συνέδριο στενά κομματικό, χωρίς σκεπτικό διεύρυνσης της παράταξης, η οποία έχει σκορπίσει στους πέντε ανέμους!
