Κατά την ομιλία του για τον προϋπολογισμό του 2013, στην Ολομέλεια της Βουλής, ο βουλευτής Επικρατείας της ΝΔ, Γιάννης Μιχελάκης, ανέφερε:
"Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι
Βιώνουμε, εδώ και τρία χρόνια, μια σκληρή και επώδυνη πραγματικότητα.
Βύθιση της πραγματικής οικονομίας, απόγνωση...
στην κοινωνία.
Βιώνουμε αλλεπάλληλες μειώσεις μισθών και συντάξεων,
νέους άμεσους και έμμεσους φόρους, εφιαλτική έκρηξη της ανεργίας.
Μέσα σε τρία χρόνια γυρίσαμε τριάντα χρόνια πίσω.
Χάθηκε, εξαιτίας της ύφεσης, σχεδόν το 20% του ΑΕΠ.
Χάθηκε το 35% του βιοτικού μας επιπέδου.
Σε καιρούς ειρήνης στην Ευρώπη ουδέποτε έγιναν τόσο πολλά
και τόσο δραματικά σε βάρος ενός λαού.
Πληρώνουμε λάθη του παρελθόντος μας, αλλά και λάθη των εταίρων μας.
Προγράμματα που διαψεύστηκαν και έπεσαν έξω σε όλα.
Μονόπλευρες πολιτικές που, χωρίς επιστροφή στην ανάπτυξη,
δεν βγάζουν από την κρίση.
Δεν έχουμε , λοιπόν, παρά να πούμε την αλήθεια και μόνο.
Ναι, ο Προϋπολογισμός είναι σκληρός.
Εισάγει δράσεις έντονα περιοριστικές και υφεσιακές.
Περιλαμβάνει μέτρα που δεν ανήκουν στις επιλογές μας,
αλλά στις συμβατικές υποχρεώσεις της χώρας.
Προβλέπει θυσίες που δεν θα αποφασίζονταν από καμιά κυβέρνηση,
αλλά επιβάλλονται από τους εταίρους και τους δανειστές μας.
Αυτή είναι η αλήθεια.
Και την αλήθεια αυτή, τη λέμε πρώτοι απ’ όλους εμείς.
Δεν χαρίζουμε σε κανένα το δικαίωμα να εμφανίζεται
σαν μοναδικός εκφραστής της αδικίας που βιώνουν οι πολίτες.
Ούτε το δικαίωμα αποκλειστικής κοινωνικής ευαισθησίας.
Μην κάνουμε, όμως, λάθος.
Δεσμευτήκαμε, πάνω από όλα, να αποκαταστήσουμε τη χαμένη αξιοπιστία της χώρας
και να κρατήσουμε τη χώρα στο ευρώ.
Γιατί έξω από το ευρώ, η καταστροφή θα είναι αναπόφευκτη και άμεση.
Τα εισοδήματα θα μειωθούν πολλαπλασίως περισσότερο,
η ανεργία θα πάρει τις πιο εφιαλτικές διαστάσεις και η αστάθεια θα παρασύρει τα πάντα.
Δεν θα μιλούμε, σε μια τέτοια περίπτωση, για δύσκολα και επώδυνα,
αλλά για μια δραματική περιπέτεια, για κοινωνική εξαθλίωση, για εθνική τραγωδία.
Δεσμευτήκαμε ακόμη να συγκρουστούμε με τη σπατάλη, την κακοδιαχείριση,
τη διαφθορά, την παραοικονομία.
Δεσμευτήκαμε να αξιοποιήσουμε τη δημόσια περιουσία.
Δεσμευτήκαμε, όμως, και για νέες θέσεις εργασίας,
για σταδιακή αποκατάσταση αδικιών.
Τίποτε από όλα αυτά δεν μπορεί να εγκαταλειφθεί.
Κι ούτε βέβαια μπορεί να υπάρξουν άλλα μέτρα,
πέρα από αυτά που μόλις προχτές ψηφίσαμε.
Καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να ζητήσει οτιδήποτε επιπλέον.
Και κανένας βουλευτής δεν πρόκειται να ψηφίσει τίποτε παραπάνω. Ούτε ένα ευρώ!
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Ο Προϋπολογισμός, είναι πράγματι σκληρός.
Είναι, όμως, επιτακτικά αναγκαίος για …
- να αποκαταστήσει η Ελλάδα την αξιοπιστία της,
- να παραμείνει στο καράβι του ευρώ,
-να κερδίσει χρόνο για να διεκδικήσει βιώσιμες λύσεις.
Εμείς αυτό που έπρεπε να κάνουμε, το κάναμε.
Το κάναμε ψηφίζοντας το πιο οδυνηρό πακέτο.
Θα το κάνουμε και με τον Προϋπολογισμό.
Είναι, όμως, ανάγκη να κάνουν και όλοι οι άλλοι –να κάνουν και οι εταίροι μας-
το χρέος τους.
Γιατί φθάνει πια ! Όλα έχουν ένα όριο ! Η κοινωνία έχει φθάσει στα όριά της !
Και δεν πρέπει να κάνουν το λάθος να μας θεωρήσουν δεδομένους.
Είναι ανάγκη οι εταίροι μας να σεβαστούν τις δεσμεύσεις τους.
Αλλά πάνω απ' όλα τις αιματηρές θυσίες του Ελληνικού λαού.
Και όχι μόνο στα λόγια, αλλά στην πράξη.
Ύποπτα παιχνίδια με το αν, το πότε και το πως θα πάρουμε τη δόση,
υπονομεύουν τη χώρα,
προσβάλλουν το λαό μας,
θίγουν την αξιοπρέπειά του
και αποτελούν πισώπλατο χτύπημα στις προσπάθειες αυτής της κυβέρνησης.
Και κυρίως απειλούν την εύθραυστη κοινωνική συνοχή, ενισχύοντας τα άκρα που επενδύουν στο χάος.
Και όλοι ξέρετε ότι οι λύκοι στην αναμπουμπούλα χαίρονται.
Και όλοι ξέρετε ότι οι λύκοι παραμονεύουν στα άκρα.
Και στα δεξιά και στα αριστερά.
Ας δουν, επιτέλους, σοβαρά οι εταίροι μας το ζήτημα του χρέους.
Χωρίς τα μέτρα, προσέξτε, το χρέος θα έφτανε το 2016 στο 220% του ΑΕΠ.
Τώρα, η πρόβλεψη της Κομισιόν είναι πως θα φθάσει το 189% το 2013
και το 2014 στο 192%. Αυτό τα λέει όλα.
Όχι λοιπόν άλλα παιχνίδια συμφερόντων στην πλάτη του λαού.
Όχι μεσοβέζικες αποφάσεις που δεν αντέχουν πάνω από ένα εξάμηνο.
Όχι μια παραπλανητική και υποκριτική παράταση του γύψου.
Χρειαζόμαστε λύση δραστική και οριστική.
Λύση που να καθιστά το χρέος πραγματικά βιώσιμο.
Είτε με νέο κούρεμα, είτε με επαναγορά ομολόγων, είτε με οποιοδήποτε άλλο τρόπο.
Γιατί, χωρίς βιώσιμο χρέος, δεν βγαίνουμε από το τούνελ της κρίσης.
Δεν απαλλάσσεται η χώρα ούτε από τον κίνδυνο, ούτε από τις απειλές χρεοκοπίας.
Δεν γίνονται αποκρατικοποιήσεις και δεν έρχονται επενδύσεις.
Είναι ακόμη ανάγκη…
- να επισπεύσουμε την απορρόφηση των κοινοτικών πόρων.
-Να διεκδικήσουμε στήριξη από την ΕΚΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα.
-Να απαιτήσουμε δίκαιη συμμετοχή στο επόμενο Κοινοτικό Πλαίσιο,
με βάση τα σημερινά και όχι τα παλιά δεδομένα.
Αλλά και να τολμήσουμε όσα πρέπει να γίνουν για να γυρίσει η χώρα στην ανάπτυξη.
Είναι υποχρέωσή μας να κάνουμε, στην τετραετία, όλα όσα δεσμευτήκαμε.
Πάνω απ' όλα να στηρίξουμε τους χαμηλοσυνταξιούχους
και τις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες.
Τίποτε λιγότερο.
Για να μπορέσουμε, όμως, να κάνουμε αυτά που υποσχεθήκαμε,
πρέπει σήμερα να καταφέρουμε να μείνουμε ζωντανοί.
Η επιτυχία της τρικομματικής κυβέρνησης, η επιτυχία της κυβέρνησης Α. Σαμαρά,
είναι κοινή υποχρέωση.
Γιατί – ας μην υπάρχουν αυταπάτες - η κυβέρνηση αυτή
είναι η τελευταία ευκαιρία για τη χώρα.
Και η τελευταία ευκαιρία δεν μπορεί να χαθεί.
Είναι υποχρέωσή μας να κάνουμε πηγή έμπνευσης την εθνική ενότητα.
Εθνική ενότητα και όχι διχαστικές μικροκομματικές τακτικές, που υπονομεύουν την αναπτυξιακή πορεία της χώρας.
Όπως για παράδειγμα συνεντεύξεις σε ξένες εφημερίδες,
με τις οποίες να απειλούνται,
και μάλιστα από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης,
οι επενδυτές που θέλουν να φέρουν χρήματα στη χώρα μας.
Με αυτά τα δεδομένα και αυτούς τους στόχους
η ψήφιση του Προϋπολογισμού είναι επιτακτική.
Είναι όρος για την αναγέννηση της χαμένης ελπίδας.
Είναι το εισιτήριο για την τελευταία ευκαιρία.
Είναι υπέρτατη εθνική υποχρέωση".
"Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι
Βιώνουμε, εδώ και τρία χρόνια, μια σκληρή και επώδυνη πραγματικότητα.
Βύθιση της πραγματικής οικονομίας, απόγνωση...
στην κοινωνία.
Βιώνουμε αλλεπάλληλες μειώσεις μισθών και συντάξεων,
νέους άμεσους και έμμεσους φόρους, εφιαλτική έκρηξη της ανεργίας.
Μέσα σε τρία χρόνια γυρίσαμε τριάντα χρόνια πίσω.
Χάθηκε, εξαιτίας της ύφεσης, σχεδόν το 20% του ΑΕΠ.
Χάθηκε το 35% του βιοτικού μας επιπέδου.
Σε καιρούς ειρήνης στην Ευρώπη ουδέποτε έγιναν τόσο πολλά
και τόσο δραματικά σε βάρος ενός λαού.
Πληρώνουμε λάθη του παρελθόντος μας, αλλά και λάθη των εταίρων μας.
Προγράμματα που διαψεύστηκαν και έπεσαν έξω σε όλα.
Μονόπλευρες πολιτικές που, χωρίς επιστροφή στην ανάπτυξη,
δεν βγάζουν από την κρίση.
Δεν έχουμε , λοιπόν, παρά να πούμε την αλήθεια και μόνο.
Ναι, ο Προϋπολογισμός είναι σκληρός.
Εισάγει δράσεις έντονα περιοριστικές και υφεσιακές.
Περιλαμβάνει μέτρα που δεν ανήκουν στις επιλογές μας,
αλλά στις συμβατικές υποχρεώσεις της χώρας.
Προβλέπει θυσίες που δεν θα αποφασίζονταν από καμιά κυβέρνηση,
αλλά επιβάλλονται από τους εταίρους και τους δανειστές μας.
Αυτή είναι η αλήθεια.
Και την αλήθεια αυτή, τη λέμε πρώτοι απ’ όλους εμείς.
Δεν χαρίζουμε σε κανένα το δικαίωμα να εμφανίζεται
σαν μοναδικός εκφραστής της αδικίας που βιώνουν οι πολίτες.
Ούτε το δικαίωμα αποκλειστικής κοινωνικής ευαισθησίας.
Μην κάνουμε, όμως, λάθος.
Δεσμευτήκαμε, πάνω από όλα, να αποκαταστήσουμε τη χαμένη αξιοπιστία της χώρας
και να κρατήσουμε τη χώρα στο ευρώ.
Γιατί έξω από το ευρώ, η καταστροφή θα είναι αναπόφευκτη και άμεση.
Τα εισοδήματα θα μειωθούν πολλαπλασίως περισσότερο,
η ανεργία θα πάρει τις πιο εφιαλτικές διαστάσεις και η αστάθεια θα παρασύρει τα πάντα.
Δεν θα μιλούμε, σε μια τέτοια περίπτωση, για δύσκολα και επώδυνα,
αλλά για μια δραματική περιπέτεια, για κοινωνική εξαθλίωση, για εθνική τραγωδία.
Δεσμευτήκαμε ακόμη να συγκρουστούμε με τη σπατάλη, την κακοδιαχείριση,
τη διαφθορά, την παραοικονομία.
Δεσμευτήκαμε να αξιοποιήσουμε τη δημόσια περιουσία.
Δεσμευτήκαμε, όμως, και για νέες θέσεις εργασίας,
για σταδιακή αποκατάσταση αδικιών.
Τίποτε από όλα αυτά δεν μπορεί να εγκαταλειφθεί.
Κι ούτε βέβαια μπορεί να υπάρξουν άλλα μέτρα,
πέρα από αυτά που μόλις προχτές ψηφίσαμε.
Καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να ζητήσει οτιδήποτε επιπλέον.
Και κανένας βουλευτής δεν πρόκειται να ψηφίσει τίποτε παραπάνω. Ούτε ένα ευρώ!
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Ο Προϋπολογισμός, είναι πράγματι σκληρός.
Είναι, όμως, επιτακτικά αναγκαίος για …
- να αποκαταστήσει η Ελλάδα την αξιοπιστία της,
- να παραμείνει στο καράβι του ευρώ,
-να κερδίσει χρόνο για να διεκδικήσει βιώσιμες λύσεις.
Εμείς αυτό που έπρεπε να κάνουμε, το κάναμε.
Το κάναμε ψηφίζοντας το πιο οδυνηρό πακέτο.
Θα το κάνουμε και με τον Προϋπολογισμό.
Είναι, όμως, ανάγκη να κάνουν και όλοι οι άλλοι –να κάνουν και οι εταίροι μας-
το χρέος τους.
Γιατί φθάνει πια ! Όλα έχουν ένα όριο ! Η κοινωνία έχει φθάσει στα όριά της !
Και δεν πρέπει να κάνουν το λάθος να μας θεωρήσουν δεδομένους.
Είναι ανάγκη οι εταίροι μας να σεβαστούν τις δεσμεύσεις τους.
Αλλά πάνω απ' όλα τις αιματηρές θυσίες του Ελληνικού λαού.
Και όχι μόνο στα λόγια, αλλά στην πράξη.
Ύποπτα παιχνίδια με το αν, το πότε και το πως θα πάρουμε τη δόση,
υπονομεύουν τη χώρα,
προσβάλλουν το λαό μας,
θίγουν την αξιοπρέπειά του
και αποτελούν πισώπλατο χτύπημα στις προσπάθειες αυτής της κυβέρνησης.
Και κυρίως απειλούν την εύθραυστη κοινωνική συνοχή, ενισχύοντας τα άκρα που επενδύουν στο χάος.
Και όλοι ξέρετε ότι οι λύκοι στην αναμπουμπούλα χαίρονται.
Και όλοι ξέρετε ότι οι λύκοι παραμονεύουν στα άκρα.
Και στα δεξιά και στα αριστερά.
Ας δουν, επιτέλους, σοβαρά οι εταίροι μας το ζήτημα του χρέους.
Χωρίς τα μέτρα, προσέξτε, το χρέος θα έφτανε το 2016 στο 220% του ΑΕΠ.
Τώρα, η πρόβλεψη της Κομισιόν είναι πως θα φθάσει το 189% το 2013
και το 2014 στο 192%. Αυτό τα λέει όλα.
Όχι λοιπόν άλλα παιχνίδια συμφερόντων στην πλάτη του λαού.
Όχι μεσοβέζικες αποφάσεις που δεν αντέχουν πάνω από ένα εξάμηνο.
Όχι μια παραπλανητική και υποκριτική παράταση του γύψου.
Χρειαζόμαστε λύση δραστική και οριστική.
Λύση που να καθιστά το χρέος πραγματικά βιώσιμο.
Είτε με νέο κούρεμα, είτε με επαναγορά ομολόγων, είτε με οποιοδήποτε άλλο τρόπο.
Γιατί, χωρίς βιώσιμο χρέος, δεν βγαίνουμε από το τούνελ της κρίσης.
Δεν απαλλάσσεται η χώρα ούτε από τον κίνδυνο, ούτε από τις απειλές χρεοκοπίας.
Δεν γίνονται αποκρατικοποιήσεις και δεν έρχονται επενδύσεις.
Είναι ακόμη ανάγκη…
- να επισπεύσουμε την απορρόφηση των κοινοτικών πόρων.
-Να διεκδικήσουμε στήριξη από την ΕΚΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα.
-Να απαιτήσουμε δίκαιη συμμετοχή στο επόμενο Κοινοτικό Πλαίσιο,
με βάση τα σημερινά και όχι τα παλιά δεδομένα.
Αλλά και να τολμήσουμε όσα πρέπει να γίνουν για να γυρίσει η χώρα στην ανάπτυξη.
Είναι υποχρέωσή μας να κάνουμε, στην τετραετία, όλα όσα δεσμευτήκαμε.
Πάνω απ' όλα να στηρίξουμε τους χαμηλοσυνταξιούχους
και τις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες.
Τίποτε λιγότερο.
Για να μπορέσουμε, όμως, να κάνουμε αυτά που υποσχεθήκαμε,
πρέπει σήμερα να καταφέρουμε να μείνουμε ζωντανοί.
Η επιτυχία της τρικομματικής κυβέρνησης, η επιτυχία της κυβέρνησης Α. Σαμαρά,
είναι κοινή υποχρέωση.
Γιατί – ας μην υπάρχουν αυταπάτες - η κυβέρνηση αυτή
είναι η τελευταία ευκαιρία για τη χώρα.
Και η τελευταία ευκαιρία δεν μπορεί να χαθεί.
Είναι υποχρέωσή μας να κάνουμε πηγή έμπνευσης την εθνική ενότητα.
Εθνική ενότητα και όχι διχαστικές μικροκομματικές τακτικές, που υπονομεύουν την αναπτυξιακή πορεία της χώρας.
Όπως για παράδειγμα συνεντεύξεις σε ξένες εφημερίδες,
με τις οποίες να απειλούνται,
και μάλιστα από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης,
οι επενδυτές που θέλουν να φέρουν χρήματα στη χώρα μας.
Με αυτά τα δεδομένα και αυτούς τους στόχους
η ψήφιση του Προϋπολογισμού είναι επιτακτική.
Είναι όρος για την αναγέννηση της χαμένης ελπίδας.
Είναι το εισιτήριο για την τελευταία ευκαιρία.
Είναι υπέρτατη εθνική υποχρέωση".