Το “Ελληνικό Ζήτημα” βρέθηκε στο επίκεντρο των διαβουλεύσεων με κεντρικό διακύβευμα την εγκατάλειψη των μονοδιάστατων πολιτικών ακραίας λιτότητας που οδηγούν σε κατάρρευση τον κοινωνικό και παραγωγικό ιστό της χώρας...
εμφανίζοντας ιδιαίτερα αρνητικό πρόσημο στην εξέλιξη των μακροοικονομικών μεγεθών.
Παράλληλα, σε επίπεδο Ε.Ε και Ευρωζώνης, υπογραμμίστηκε ως επιτακτική η ανάγκη υιοθέτησης ενός νέου μείγματος πολιτικής που θα συνδυάζει την απαραίτητη δημοσιονομική πειθαρχία με μέτρα ανάπτυξης και κοινωνικής στήριξης.
Σε αυτήν την κατεύθυνση και με πρωτοβουλία της ΔΑΚΕ Ι.Τ. αποφασίστηκε η εκπόνηση ενός σχετικού κειμένου-ψηφίσματος που θα επιδοθεί στους επικεφαλής των αρμοδίων Ευρωπαϊκών Οργάνων, στους Προέδρους ή Πρωθυπουργούς των κρατών-μελών, στους Προέδρους εθνικών κομμάτων που πρόσκειται στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, καθώς και στους Ευρωβουλευτές με στόχο μια συνολική Ευρωπαϊκή Λύση με σεβασμό του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου, προάσπιση του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Μοντέλου, αλλά και τη δυνατότητα αντικατάστασης της Τρόικα από αμιγώς ευρωπαϊκές και θεσμικές δομές.
Στο πλαίσιο των εισηγήσεων από ελληνικής πλευράς, ο Πρόεδρος της ΔΑΚΕ Ι.Τ. και εκλεγμένο μέλος στο Δ.Σ. του EUCDW, κ. Ν. Κιουτσούκης, μεταξύ άλλων, χαρακτήρισε τη λειτουργία της Τρόικα ως “πλυντήριο” που ξεπλένει άλλοτε τις παράλογες, τιμωρητικές και εξοντωτικές απαιτήσεις των Δανειστών, και άλλοτε τις ανάλγητες υποδείξεις της εργοδοτικής αυθαιρεσίας προς όφελος πάντα της οικονομικής ολιγαρχίας επισημαίνοντας την έλλειψη δημοκρατικής νομιμοποίησης, ελέγχου και αξιολόγησης των μέτρων που αυτή η εξωθεσμική δομή επιβάλλει. Η κοινωνική Ευρώπη, άλλωστε, έχει “ριστιανοδημοκρατική μήτρα”, τα κοινωνικά αντανακλαστικά δεν μπορεί να “χαρίζονται”, ούτε να “παραδίδονται” σε άλλες πολιτικές δυνάμεις.
Ο Πρόεδρος της ΓΣΕΕ, κ. Γ. Παναγόπουλος, χαρακτήρισε την Ελληνική Κρίση ως Ευρωπαϊκή, επανέλαβε την πρότασή του για ένα νέο Σχέδιο Μάρσαλ τονίζοντας την ανάγκη συγκρότησης μιας Πανευρωπαϊκής Συμμαχίας ενάντια στη Λιτότητα στη βάση της οποίας -με “πυξίδα” την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη- πρέπει να στηριχθεί και η Εθνική Προσπάθεια.
Ο πρώην Ευρωβουλευτής και πρώην Πρόεδρος της ΔΑΚΕ Ι.Τ, κ. Κ. Πουπάκης, υπογράμμισε την ανάγκη πραγματικών διαρθρωτικών αλλαγών όπως η πάταξη των μονοπωλίων, ολιγοπωλίων και καρτέλ ενώ πρότεινε την αποκλιμάκωση των συντελεστών ΦΠΑ στα βασικά αγαθά που στις περισσότερες χώρες της Ευρωζώνης δεν ξεπερνά το 6-7%, αλλά και την οικοδόμηση ενός ισχυρού πλέγματος κοινωνικής προστασίας καλώντας και αυτός τα στελέχη του EUCDW να στηρίξουν την Εθνική Προσπάθεια παρά τις όποιες τυχόν πολιτικές διαφωνίες και ιδεολογικές διαφορές.
Ο πρώην Υπουργός, κ. Ε. Στυλιανίδης, προσκεκλημένος της EUCDW και της EZA, για την ανάλυση της τρέχουσας πολιτικής κατάστασης στην Ελλάδα και την αποτίμηση του αποτελέσματος των πρόσφατων Εθνικών Εκλογών άσκησε κριτική αφενός στη Γερμανία ότι δεν συνειδητοποίησε από την αρχή τον ηγετικό της ρόλο τόσο με την καθυστέρησή της να ενεργοποιήσει την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, και αφετέρου στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για την συνειδητή επιλογή της “διεθνοποίησης” του Ελληνικού Προβλήματος με την εμπλοκή του ΔΝΤ και τη μη υιοθέτηση του Σχεδίου Ackermann.
Ταυτόχρονα, αφού αναφέρθηκε εκτενώς στην εγχώρια κοινωνική, δημοσιονομική και πολιτική συγκυρία επισήμανε τόσο τις διαχρονικές κυβερνητικές αστοχίες με αποτέλεσμα τη “στροφή” από την πραγματική στην εικονική οικονομία (π.χ. έλλειψη προετοιμασία για την ένταξη στο Ευρώ, υποθέσεις Χρηματιστηρίου, υπερβολικός δανεισμός κλπ), όσο και τα σοβαρά λάθη της τελευταίας εξαετίας σε κρίσιμους τομείς όπως η φορολογική πολιτική όπου “οι φόροι σκοτώνουν τους φόρους”, καθώς και τις ευθύνες της διαπλεκόμενης “οικονομικής αριστοκρατίας” με συνέπεια την καταστροφή των βασικών πυλώνων της κοινωνικής οικονομίας της αγοράς.
Υποστήριξε την αναγκαιότητα μεταρρυθμίσεων, υπογράμμισε, όμως, ότι αυτές σε μια σύγχρονη Δημοκρατία πρέπει να γίνονται μαζί με την κοινωνία, και όχι απέναντί της διακρίνοντας σαφώς το “λαϊκό” από το “λαϊκίστικο”.
Ο πρώην Υπουργός κατέθεσε μια ιδεολογικοπολιτική πλατφόρμα για την επιστροφή της ΝΔ στον αξιακό κώδικα του ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού, έναν “οδικό χάρτη” επαναπροσέγγισης των παραδοσιακών, αλλά και νέων δυναμικών κοινωνικών συμμαχιών από τις οποίες η μεγάλη κεντροδεξιά παράταξη απομακρύνθηκε και αποξενώθηκε εφαρμόζοντας πολιτικές δόγματος ΣΟΚ αντί ήπιας προσαρμογής.
Οι θέσεις του και η ανάλυσή τους έτυχαν καθολικής, ενθουσιώδους και ηχηρής αποδοχής από όλα τα κορυφαία στελέχη των Ευρωπαϊκών Χριστιανοδημοκρατικών Συνδικάτων, καθώς και από τα στελέχη της ΔΑΚΕ Ι.Τ….σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που “κινητοποιήθηκαν” οι ευτυχώς απομονωμένες, πλέον, και περιθωριακές “φωνές εσωστρέφειας” με τις προσφιλείς σε αυτές μεθόδους των κατευθυνόμενων γραφίδων που κάποτε λοιδορούσαν την κυβέρνηση Καραμανλή.
Η ΔΑΚΕ Ι.Τ. θα συνεχίσει όπως όλα αυτά τα χρόνια, με σκληρή κριτική, υπεύθυνες θέσεις και ρεαλιστικές προτάσεις, τον αγώνα της για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης στην Ελλάδα και την επαναφορά της Πατρίδας μας σε μια κοινωνικά βιώσιμη αναπτυξιακή τροχιά γνωστοποιώντας όλες τις πτυχές του Ελληνικού Ζητήματος στους υπόλοιπους ευρωπαϊκούς λαούς, καθώς όσο κι αν κάποιοι εθελοτυφλούν το Ελληνικό Ζήτημα είναι αμιγώς Ευρωπαϊκό Ζήτημα και η επίλυσή του απαιτεί «Περισσότερη Ευρώπη» αλληλεγγύης και αμοιβαιοποίησης.
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΔΑΚΕ Ι.Τ.
