Από την έναρξη της οικονομικής κρίσης έχουν συμβεί πρωτόγνωρα πράγματα για τη σύγχρονη πολιτική ιστορία της Ελλάδας. Έχουν αλλάξει 4 πρωθυπουργοί, έχουμε κυβερνήσεις συνεργασίας και κόμματα που αποχωρούν από αυτές (ΛΑ.Ο.Σ., ΔΗΜ.ΑΡ.), ενώ βιώνουμε τον κατακερματισμό των πολιτικών δυνάμεων. Έτσι, πολλοί είναι εκείνοι που έχουν κάνει λόγο για "ιταλοποίηση" του πολιτικού συστήματος.
Μετά την πρόσφατη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, αρκετοί μιλούν για το ενδεχόμενο "εμφυλίου πολέμου" και διαίρεσης των Ελλήνων. Για να μην τρομοκρατούμε τους Έλληνες με πομπώδεις εκφράσεις που "πουλάνε", εμφύλιος με τα χαρακτηριστικά που γνωρίζουμε δεν πρόκειται να γίνει. Αυτό που είναι επικίνδυνο να...
συμβεί, είναι να οδηγηθούμε σε καταστάσεις που βίωσε η Ιταλία τη δεκαετία του '70, δηλαδή τα "χρόνια του μολυβιού".
Έτσι είχε χαρακτηριστεί η περίοδος εκείνη στη γείτονα χώρα, από τις συνεχείς και αιματηρές συγκρούσεις στους δρόμους μεταξύ αριστερίστικων τρομοκρατικών ομάδων και Ιταλών εθνικιστών. Ερυθρές Ταξιαρχίες και μικρότερες αριστερές τρομοκρατικές οργανώσεις από την μία πλευρά, το εθνικιστικό κόμμα M.S.I. και μικρότερες φασιστικές ομάδες από την άλλη. Νεκροί, τραυματίες, πυροβολισμοί, εκρήξεις, επεισόδια, δίκες και φυλακίσεις ήταν τα χαρακτηριστικά της εποχής. Ωστόσο, αυτό που πρέπει να υπογραμμιστεί είναι η στρατηγική της έντασης που ακολουθήθηκε από την ιταλική κυβέρνηση και όχι μόνο. Δεκαετίες μετά αποκαλύφθηκε ότι πολύνεκρες βομβιστικές επιθέσεις, που χρεώθηκαν στη μία ή την άλλη πλευρά, είχαν σχεδιαστεί κι εκτελεστεί από μυστικές υπηρεσίες.
Και αυτό που πρέπει να μας προβληματίσει είναι το εξής: Ποιες υπηρεσίες μπορεί να απεργάζονται τέτοια σχέδια για την Ελλάδα; Ποιες κυβερνήσεις και για ποιο λόγο; Ας αναρωτηθούμε και ας μην τσιμπήσουμε τόσο εύκολα...
Μετά την πρόσφατη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, αρκετοί μιλούν για το ενδεχόμενο "εμφυλίου πολέμου" και διαίρεσης των Ελλήνων. Για να μην τρομοκρατούμε τους Έλληνες με πομπώδεις εκφράσεις που "πουλάνε", εμφύλιος με τα χαρακτηριστικά που γνωρίζουμε δεν πρόκειται να γίνει. Αυτό που είναι επικίνδυνο να...
συμβεί, είναι να οδηγηθούμε σε καταστάσεις που βίωσε η Ιταλία τη δεκαετία του '70, δηλαδή τα "χρόνια του μολυβιού".
Έτσι είχε χαρακτηριστεί η περίοδος εκείνη στη γείτονα χώρα, από τις συνεχείς και αιματηρές συγκρούσεις στους δρόμους μεταξύ αριστερίστικων τρομοκρατικών ομάδων και Ιταλών εθνικιστών. Ερυθρές Ταξιαρχίες και μικρότερες αριστερές τρομοκρατικές οργανώσεις από την μία πλευρά, το εθνικιστικό κόμμα M.S.I. και μικρότερες φασιστικές ομάδες από την άλλη. Νεκροί, τραυματίες, πυροβολισμοί, εκρήξεις, επεισόδια, δίκες και φυλακίσεις ήταν τα χαρακτηριστικά της εποχής. Ωστόσο, αυτό που πρέπει να υπογραμμιστεί είναι η στρατηγική της έντασης που ακολουθήθηκε από την ιταλική κυβέρνηση και όχι μόνο. Δεκαετίες μετά αποκαλύφθηκε ότι πολύνεκρες βομβιστικές επιθέσεις, που χρεώθηκαν στη μία ή την άλλη πλευρά, είχαν σχεδιαστεί κι εκτελεστεί από μυστικές υπηρεσίες.
Και αυτό που πρέπει να μας προβληματίσει είναι το εξής: Ποιες υπηρεσίες μπορεί να απεργάζονται τέτοια σχέδια για την Ελλάδα; Ποιες κυβερνήσεις και για ποιο λόγο; Ας αναρωτηθούμε και ας μην τσιμπήσουμε τόσο εύκολα...