Αρχείο

20 Φεβρουαρίου 2013

Προς τους υποψηφίους προέδρους της ΟΝΝΕΔ: Τι ΟΝΝΕΔ θέλετε;

Η προεκλογική μάχη για την θέση του προέδρου της ΟΝΝΕΔ έχει φουντώσει για τα καλά. Σάκης Ιωαννίδης, Ανδρέας Τσώκος και Στράτος Γρομπανόπουλος, συνεχίζουν τον προεκλογικό τους αγώνα, συσπειρώνοντας δίπλα τους τάσεις, σχολές, βουλευτικά γραφεία κ.τ.λ.
Οι διαμάχες μεταξύ των επιτελείων των τριών υποψηφίων έχουν ξεσπάσει στο διαδίκτυο, αλλά χαρακτηρίζονται κυρίως από προσωπικές επιθέσεις και ρηχές προτάσεις. Μέχρι τώρα, κανείς από τους...


τρεις υποψηφίους δεν έχει δώσει σαφές ιδεολογικό στίγμα και προσανατολισμό. Κανένας δεν έχει καταθέσει σειρά συγκεκριμένων προτάσεων για την λειτουργία της γαλάζιας νεολαίας. Με λίγα λόγια, δεν έχουν εκφράσει τις σκέψεις τους για την ΟΝΝΕΔ των ονείρων τους.
Ποια ΟΝΝΕΔ θέλουν; Πώς φαντάζονται την γαλάζια γενιά του μέλλοντος; Πώς μπορούν να ξεπεράσουν τα διαχρονικά φαινόμενα παθογένειας και εσωστρέφειας; Αναπάντητα ερωτήματα και από τους τρεις.
Θέλουν μια οργάνωση θνησιγενή, που θα στηρίζεται στην φοιτητική της παράταξη, χωρίς αναφορές στην κοινωνία; Ή επιθυμούν μία ΟΝΝΕΔ μαχητική, με σαφές ιδεολογικό στίγμα, πέρα από λογικές που επιτάσσει το life style;
Από την πλευρά μας, περιμένουμε μία νεολαία που δεν θα διστάζει να εκφράσει την αντίθεσή της σε συγκεκριμένες επιλογές του κόμματος. Μία ΟΝΝΕΔ που θα στηλιτεύει συμπεριφορές οι οποίες δεν συνάδουν με την ιδεολογία της παράταξης, απ' όπου και αν προέρχονται. Μία γαλάζια νεολαία που θα τιμά την παράταξη και την ιστορία της, η οποία δεν ξεκινά το 1974. Μία οργάνωση που θα δίνει ιδεολογικές μάχες με την αριστερά σε όλα τα επίπεδα.
Όχι μία ΟΝΝΕΔ, που τα στελέχη της θα στριμώχνονται στα βουλευτικά γραφεία για να κερδίσουν ρουσφέτια κι εύνοια. Όχι μία ΔΑΠ-ΝΔΦΚ που θα πραγματοποιεί μόνο εκδρομές, πάρτι κι εκδηλώσεις στα μπουζούκια, την ίδια ώρα που οι "παράγοντες" θα πλουτίζουν στις πλάτες των απλών αγωνιστών ΔΑΠιτών και θα διαπλέκονται με καθηγητές και στελέχη των ιδρυμάτων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Επιθυμούμε να δούμε μία αγωνιστική ΟΝΝΕΔ, τα στελέχη και τα μέλη της οποίας δεν θα τραγουδούν τα τραγούδια της γαλάζιας γενιάς της δεκαετίας του '80 επειδή "έτσι πρέπει", αλλά επειδή θα πιστεύουν σε ό,τι εκείνα εκφράζουν.