Αρχείο

4 Φεβρουαρίου 2013

Η ευαισθησία εξαντλείται στους ακραίους της αριστεράς;

Δημοσιογράφοι όλων των ΜΜΕ, αλλά και όλα τα κόμματα από την κεντροαριστερά και πέρα, μας έχουν ζαλίσει από χθες για την πιθανή κακομεταχείριση των συλληφθέντων στο Βελβεντό. Κατηγορούν μετά μανίας τις αστυνομικές δυνάμεις, λες και οι συλλήψεις γίνονται με "αγάπες και λουλούδια". Αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Κάθε φορά που συλλαμβάνεται κάποιος...

αντιεξουσιαστής, αναρχικός, ή ακροαριστερός για πιθανή εμπλοκή σε τρομοκρατική οργάνωση, όλο αυτό το συρφετό ενδιαφέρεται για τις συνθήκες κράτησής του, τον βίο του κ.τ.λ. Αν είχε συλληφθεί κάποιος ακροδεξιός για αντίστοιχες ενέργειες -όχι βέβαια ότι θα τον επικροτούσαμε- ποια θα ήταν η αντιμετώπισή του από τα ΜΜΕ, τα κόμματα της Αριστεράς και τις υπερευαίσθητες οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων; Θα τον είχαν καταδικάσει πριν οδηγηθεί στον εισαγγελέα, ενώ θα είχαν εκφράσει πάμπολλους χαρακτηρισμούς εναντίον του. Θα ζητούσαν την παραδειγματική του τιμωρία, ενώ παράλληλα θα τον παρουσίαζαν σαν το απόλυτο κακό, χωρίς κανένα ελαφρυντικό. Τι κι αν από το 1974 κι έπειτα, η αριστερή τρομοκρατία έχει δολοφονήσει δεκάδες Έλληνες. Παραμένει το αγαπημένο παιδί του συστήματος...