συνέδριο που θα πραγματοποιηθεί στη Λέσβο με την ευκαιρία της επετείου των 100 χρόνων από την απελευθέρωση της Μυτιλήνης, έκανε την εξής δήλωση:
«Οι ανησυχίες μου και οι ενστάσεις μου, οι οποίες διατυπώθηκαν στις δύο προγενέστερες ανακοινώσεις μου, είχαν πάνω απ’ όλα μία ευπρέπεια και φυσικά δεν περιείχαν ούτε έναν χαρακτηρισμό προσπάθειας μείωσης της προσωπικότητας εκείνων στους οποίους αναφερόμουν.
Απεναντίας, τόνιζα ότι «σέβομαι απολύτως την υψηλή επιστημονική τους κατάρτιση και ότι προσωπικά δεν έχω και δεν θα μπορούσα να έχω, λόγω και της δημοσιογραφικής ιδιότητας, την παραμικρή αντίρρηση για την όποια ιστορική έρευνα», θέσεις μου τις οποίες επιμελώς η Επιστημονική Επιτροπή παρέκαμψε.
Επαναλαμβάνω ότι η μόνη ένστασή μου έχει να κάνει, (όπως επίσης τονίζω στις προηγούμενες ανακοινώσεις μου) με το χρόνο που επελέγη η συμμετοχή των Τούρκων καθηγητών, δηλαδή με την ιστορική 100η επέτειο της απελευθέρωσης της Μυτιλήνης. Τίποτα παραπάνω και τίποτα λιγότερο.
Από την πολύχρονη καριέρα μου έχω μάθει ότι οι απαντήσεις με χαρακτηρισμούς που ο συντάκτης του κειμένου χρησιμοποιεί ως απαξιωτικούς, είναι αποτέλεσμα έλλειψης ψυχραιμίας είτε λόγω ενοχών είτε επειδή τον πνίγει το δίκιο. Δεν είμαι εγώ εκείνος που θα επιλέξει ποιο από τα δύο ισχύει στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Το επίπεδό μου δεν μου επιτρέπει να συμπεριφερθώ ανάλογα, όπως προκύπτει και από το κόσμιο ύφος στα προγενέστερα κείμενά μου.
Οι πολίτες της Λέσβου είναι οι μόνοι που μπορούν να συγκρίνουν απαντήσεις και ανταπαντήσεις και επί της ουσίας να είναι και οι τελικοί κριτές, αν κάποιος έχει το άδικο ή κάποιος έχει το δίκιο και αν τελικά είναι ο Σπύρος Γαληνός και εγώ προσωπικά που «χτίζουμε κλίμα συνωμοσιολογίας και εθνικιστικού παραληρήματος ή υψώνουμε «φωνή» διχασμού και μισαλλοδοξίας».
Εύχομαι κάθε επιτυχία στα «Ελευθέρια» και στο Συνέδριο και δεν πρόκειται να επανέλθω. Αυτή είναι η τελευταία μου απάντηση-ανακοίνωση αποδεχόμενος την άποψη «Μη μου τους… Τούρκους τάραττε».
