Στην ουσία η Περιφέρεια πετάει το μπαλάκι...
στην Επιστημονική Επιτροπή του Συνεδρίου, κάτι που το θεωρώ αυτονόητο και σωστό, αλλά με την μόνη βασική προϋπόθεση ότι θα πρέπει παράλληλα να απαντηθούν ΑΠΟ ΤΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ, ορισμένα ερωτήματα που περιέργως μπήκαν στην...άκρη. Τα υπενθυμίζω:
Είναι σε γνώση της ελληνικής κυβέρνησης και των υπευθύνων της εξωτερικής πολιτικής της χώρας μας αυτή η επιλογή; Έγινε διαβούλευση με το ΥΠΕΞ;
Αληθεύει ότι οι Τούρκοι καθηγητές ζήτησαν να έχουν προκαταβολικά τη μετάφραση των ομιλιών των Ελλήνων ομιλητών, που αν συμβαίνει έστω και σε μορφή περίληψης, είναι ένα αίτημα από χέρι απαράδεκτο;
Υπήρξε ενημέρωση των τοπικών φορέων, του Δήμου Λέσβου και των περιφερειακών παρατάξεων και ποια είναι η θέση του καθένα ξεχωριστά;
Μπήκε το θέμα ή θα μπει το θέμα στο Περιφερειακό Συμβούλιο;
Από κει και πέρα να θέσω ορισμένα ερωτήματα και στην Επιστημονική Επιτροπή με βάση την ανακοίνωσή της, από την οποία θα παρακαλούσα να είχα σαφείς απαντήσεις επί της ουσίας και όχι ένα γενικόλογο κείμενο.
Πού, πώς, πότε και σε ποιους αποδέκτες κυκλοφόρησε η Δημόσια πρόσκληση εκδήλωσης διεθνούς ενδιαφέροντος για ομιλητές στο Συνέδριο;
Πώς συνέπεσε να δοθούν θετικές απαντήσεις μόνο από δύο Τούρκους ομιλητές και να μην εμφανιστεί ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΟΣ από τα εκατοντάδες πανεπιστημιακά ή πνευματικά ιδρύματα παγκοσμίως;
Δεν προϊδεάζει κανέναν το ότι μόνο Τούρκοι απάντησαν;
Θα ήθελα να διευκρινίσω στα μέλη της Επιστημονικής Επιτροπής, των οποίων σέβομαι απολύτως την υψηλή επιστημονική τους κατάρτηση, ότι προσωπικά δεν έχω και δεν θα μπορούσα να έχω, λόγω και της δημοσιογραφικής ιδιότητας, την παραμικρή αντίρρηση για την όποια ιστορική έρευνα. Την έρευνα, γενικότερα, που ήταν μέρος της δουλειάς μου επί 45 χρόνια.
Απλά, όπως τόνισα και στη χθεσινή ανακοίνωσή μου, πιστεύω ότι ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ με τέτοια σύνθεση ομιλητών, να γίνει τώρα, στην επέτειο των 100 χρόνων της Απελευθέρωσης της Λέσβου, η συγκεκριμένη ενότητα του κατά τ' άλλα πολύ ενδιαφέροντος Επιστημονικού Συνεδρίου.
Σε μια άλλη χρονική στιγμή, μακριά από εθνικές επετείους, θα μπορούσε ενδεχομένως να αποτελέσει μια ενδιαφέρουσα ημερίδα η αντιπαραβολή ιστορικών στοιχείων που καταγράφει η κάθε πλευρά, ανεξάρτητα αν είμαι από εκείνους (τους καθόλου λίγους έως και συντριπτικά περισσότερους) που πιστεύουν ότι οι Τούρκοι ασυστόλως και προκλητικά παραχαράσσουν την αλήθεια. Και με τους οποίους, μάλιστα, υπήρξε και απίστευτη διακρατική συμφωνία επί Υπουργίας Γιαννάκου στο Παιδείας για τη σύσταση ελληνοτουρκικής επιτροπής, με στόχο «να μελετήσει τα σχολικά βιβλία των παιδιών μας, για να προτείνει τη διόρθωση των ανακριβειών» (Ν. 2929/2001-ΦΕΚ 142)! Και η οποία μπροστά στις αντιδράσεις αδράνησε και επί της ουσίας καταργήθηκε.
Αντιλαμβάνομαι ότι η κάθε επιστημονική κοινότητα πρέπει να είναι έξω από πολιτικά ή διεθνή παιχνίδια. Αποδέχομαι πλήρως ότι υπάγεστε σε αυτό τον κανόνα. Είσαστε, όμως, τόσο βέβαιοι ότι το ίδιο ισχύει και για «αδέκαστες και αθώες και αποκλειστικά και μόνο επιστημονικές παρεμβάσεις» της αντίστοιχης κοινότητας του Τουρκικού κράτους;
Η δική μου εμπειρία από τα δεκάδες χρόνια του διπλωματικούς ρεπορτάζ με έχουν πείσει για ακριβώς το αντίθετο. Εξ’ ου και η ζωηρότατη ένστασή μου και μάλιστα σε εποχές (το επαναλαμβάνω όπως χθες) όπου η Άγκυρα με όλα τα διακεκριμένα στελέχη της με επικεφαλής τον Αχμέτ Νταβούτογλου θέτουν σειρά ζητημάτων που ξεκινούν από το Καστελόριζο, περνάνε από την ΑΟΖ, προσβάλλουν την Κυπριακή Δημοκρατία, παραβιάζουν προκλητικά τον ελληνικό εναέριο χώρο, ζητούν με τον πιο ψυχρό τρόπο τη συνιδιοκτησία του Αιγαίου και διεμβολίζουν την ελληνικότητα της Ελληνικής Θράκης, ακόμα και μέσω της Παιδείας, για να αναφέρω μερικά...
