«Για να κρίνουμε αυτό που θεσμοθετείται για την Τοπική Αυτοδιοίκηση πρέπει να κάνουμε δυο συγκρίσεις: μια με το παρελθόν για να μην ξανακάνουμε τα ίδια λάθη και μια με το μέλλον, με βάση αυτά που θεσμοθετούνται.
Δυστυχώς, η Τοπική Αυτοδιοίκηση του μέλλοντος θα απομακρυνθεί από τον πολίτη...
γιατί δεν θα μπορέσει να διαδραματίσει τον κοινωνικό της ρόλο.
Δεν θα είναι αυτόνομη, διότι με αντισυνταγματικές Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου θεσμοθετήθηκε Παρατηρητήριο και για τη σκοπιμότητα και για την νομιμότητα των έργων. Οι επόμενοι υποψήφιοι δήμαρχοι σε πολλούς δήμους θα είναι ή συνταξιούχοι, ή γεροντοπαλίκαρα, ή κάποιοι θα κυλήσουν στη διαφθορά, για να ζήσουν μετά τη δραματική μείωση της αποζημίωσης.
Όσο για την πολιτική ηγεσία, δεν μπορεί να κρύβεται πότε πίσω από τον υπουργό Οικονομικών, για αυτά που χρωστά το κράτος στους ΟΤΑ και πότε πίσω από τους δημάρχους, σε ότι έχει να κάνει με τις διαπιστωτικές πράξεις και τις απολύσεις.
Κανένας από εμάς τους πολιτικούς δεν δικαιούται να πλησιάζει δημάρχους και να επιχειρεί να τους επηρεάζει με επιχειρηματικές δράσεις στα νερά, στα ορυκτά και στα σκουπίδια. Ο κ. Φούχτελ υφυπουργός της Γερμανίας μπορεί όμως με την άδεια της πολιτικής ηγεσίας. Η κυβέρνηση κάνει δραματικό λάθος επιχειρώντας να ακρωτηριάσει τους ΟΤΑ.
Σε μια ευνομούμενη και εκσυγχρονισμένη ευρωπαϊκή κοινωνία ο κοντύτερος θεσμός στον πολίτη είναι η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Αυτό που επιχειρείται σήμερα είναι πολιτική παλινδρόμηση και αναχρονισμός».
